W nazewnictwie naukowym miejsce, w którym występuje populacja danego gatunku, nazywamy siedliskiem. Może nim być sadzawka dla małej żabki, odcinek rzeki dla ryby lub duży las dla łosia czy sarny. Przez ostatnie setki tysięcy lat ewolucji dzisiejsze gatunki specjalizowały się do przeżycia w swoich siedliskach, z pokolenia na pokolenie rosły im coraz dłuższe włosy, malały płetwy, wydłużały się dzioby. Każdy gatunek podlega ciągłej ewolucji, jednak jest to proces bardzo złożony i powolny. Niestety, człowiek wprowadza w siedliskach bardzo nagłe zmiany, drastycznie zmieniając ich charakter lub powierzchnię, np. poprzez wycinanie lasów, odwadnianie terenów czy budowanie zapór na rzekach. Zwierzęta często nie są w stanie w tak szybkim tempie przystosować się do nowych warunków i muszą migrować, co często kończy się dla nich tragicznie. Można by to porównać do przeprowadzki do zupełnie innego miasta – mało kto uważa, że to przyjemna rzecz!
W zabawie ruchowej przekonamy się, jak to jest, gdy nasza przestrzeń do życia, stopniowo się zmniejsza.
Cel:
- Uwrażliwienie na problem ingerowania człowieka w naturalne siedliska dzikich zwierząt
Czas: 15 minut
MATERIAŁY
- duże gazety
Przebieg zadania
- Rozkładamy w sali zajęć bądź w plenerze tyle gazet, najlepiej dużego formatu, żeby było ich więcej, niż uczestników zabawy.
- Na sygnał dzieci wskakują na gazety i przeskakują z miejsca na miejsce.
- Kolejny sygnał, np. dwa gwizdnięcia, oznacza, że uczestnicy mają się zatrzymać, a my zabieramy jedną gazetę.
- Na kolejny sygnał dzieci dalej przeskakują między gazetami.
- Po każdym sygnale zmniejszamy liczbę gazet, możemy też rozdzierać już te przez kogoś zajęte.
- Gra kończy się, kiedy uczestnikom zabawy będzie trudno utrzymać równowagę. Po opadnięciu emocji i uspokojeniu tłumaczymy, że tak jak trudno było przemieszczać się przez zmniejszanie się powierzchni gazet, tak zwierzętom coraz trudniej jest bytować w siedliskach, które ustawicznie są zmniejszane lub nawet zupełnie usuwane przez działalność człowieka.
Post powstał w ramach projektu współfinansowanego z Deutsche Bundesstiftung Umwelt przy współpracy z Naturschutzzentrum Oberlausitzer Bergland.
