Przyjrzyjmy się nieco dokładniej tym dużym nadrzewnym ssakom
Orangutan borneański i orangutan sumatrzański to dwa gatunki orangutana, które różnią się nieco wyglądem.
Orangutan borneański ma bardziej wydłużoną twarz niż jego kuzyn z Sumatry. Charakterystycznym elementem na twarzy orangutana borneańskiego jest jego szeroki twarzoczaszkowy łuk, który ma kształt odwróconej litery „U”. Ten gatunek orangutana ma również mniejsze uszy i skórę o ciemniejszym odcieniu. Dorosłe samce orangutanów borneańskich mają charakterystyczne zagęszczenie włosów wokół szyi, tworząc tzw. „brodę”, która jest oznaką dojrzałości płciowej.
Natomiast orangutan sumatrzański ma bardziej zaokrągloną twarz, większe uszy i skórę o jaśniejszym odcieniu. Mają też delikatniejsze rysy i mniejsze wymiary niż orangutany borneańskie. Dorosłe samce mają nieco dłuższe i szersze twarze niż samice, a ich zagęszczenie włosów wokół szyi jest mniej wyraźne.
Obydwa gatunki mają długie ramiona, co umożliwia im poruszanie się w koronach drzew, ale orangutany borneańskie są zazwyczaj większe i cięższe od orangutanów sumatrzańskich.
Orangutan tapanulijski różni się od borneańskiego i sumatrzańskiego przede wszystkim pod względem genetycznym i cechami morfologicznymi. Jest mniejszy od innych gatunków, ma dłuższy, bardziej zakrzywiony nos i bardziej zagłębiony łuk brwiowy. Orangutan tapanulijski jest również bardziej ubarwiony niż jego kuzyni z Sumatry i Borneo, a jego owłosienie ma miedziany odcień.
Jako wspólną zabawę z dziećmi proponujemy wykonać kartonową figurkę orangutana, żeby utrwalić wygląd tego ssaka.
Czas trwania: 30 minut
Cel: utrwalenie wizerunku orangutana, ćwiczenie małej motoryki
MATERIAŁY
- Tektura
- Szablon orangutana
- Nożyczki
- Farby
- Klej
- Czarny mazak
Przebieg zadania
1) Drukujemy szablon z załącznika 1.1
2) Odrysowujemy poszczególne elementy na kartonie
3) Wycinamy poszczególne elementy
4) Kolorujemy wycięte tekturowe elementy
5) Po wyschnięciu przyklejamy twarz orangutana i malujemy mazakiem oczy, nos i buzię
6) Składamy figurkę w całość


Post powstał w ramach projektu współfinansowanego z Deutsche Bundesstiftung Umwelt przy współpracy z Naturschutzzentrum Oberlausitzer Bergland.