Tygrys jest dużym drapieżnikiem o charakterystycznym wyglądzie. Dorosłe osobniki mogą osiągać długość ciała od 2,5 do 3,5 metra, a ich waga może sięgać nawet 200-300 kg, w zależności od podgatunku. Samce są zazwyczaj większe od samic. Ich ciało jest muskularne, długie i smukłe, z mocnymi kończynami. Mają krótki pysk z szerokimi nozdrzami oraz długie, ostre kły, które są narzędziem do polowania i obrony. Najbardziej charakterystyczną cechą tygrysa jest jego futro. Ma on intensywnie pomarańczową lub złocistą barwę, która pomaga mu w mimikrze i kamuflażu wśród traw i drzew w jego środowisku naturalnym. Na futrze tygrysa widoczne są ciemne, czarne pasy, które są unikalne dla każdego osobnika. Pasów może być od kilkudziesięciu do setek, a ich wzór jest unikalny dla każdego tygrysa, podobny do odcisku palca u człowieka.
Jakie kolory miewają tygrysy?
Możemy też spotkać białego tygrysa, który nie jest osobnym gatunkiem, lecz jest wynikiem rzadkiej mutacji genetycznej występującej u tygrysów bengalskich. Ma on charakterystyczne białe futro z czarnymi pasami. Biały tygrys nie jest albinosem, ponieważ ma nadal pigmentację w swoim futrze i kolorze oczu.
Oprócz białego tygrysa, istnieją również inne rzadkie kolory futra występujące u niektórych podgatunków tygrysów. Oto niektóre z nich:
- Tygrys złocisto-biały: Ten kolor futra jest wynikiem mutacji genetycznej występującej u niektórych tygrysów bengalskich. Mają one futro o złocisto-pomarańczowym odcieniu, ale z jaśniejszymi prążkami i jasnym brzuchem. Ich futro jest mniej intensywne niż u typowych tygrysów bengalskich.
- Tygrys platynowy: Ten kolor futra jest rzadki i występuje u niektórych tygrysów białobrzuchych, podgatunku tygrysa indochińskiego. Tygrysy platynowe mają jasno szare futro, które sprawia, że wyglądają niemal srebrnie. Mają również jaśniejsze prążki niż inne tygrysy indochińskie.
- Tygrys melanistyczny: Często nazywany „czarnym tygrysem”, ten rzadki odcień futra występuje w wyniku mutacji genetycznej, która powoduje nadmierną produkcję pigmentu melaniny. Tygrysy melanistyczne mają futro o ciemnobrązowym lub czarnym kolorze, które sprawia, że są praktycznie pozbawione widocznych pasów. Ich oczy mają również ciemny kolor.
Charakterystyczne cechy tego zwierzaka
Inne cechy zewnętrzne tygrysa to duże, zaokrąglone uszy, które pomagają mu w odbieraniu dźwięków z otoczenia, oraz długi ogon, który jest zarówno narzędziem do równoważenia podczas skoków, jak i sygnałem w komunikacji między osobnikami.
Tygrysy są uważane za jedne z najpiękniejszych i najsilniejszych zwierząt na Ziemi. Ich majestatyczny wygląd i siła czynią z nich prawdziwe ikony dzikiej przyrody. Niestety, wiele podgatunków tygrysa jest zagrożonych wyginięciem z powodu działalności człowieka, dlatego ochrona tych zwierząt i ich siedlisk jest niezwykle ważna dla przetrwania tego wspaniałego gatunku.
Praca plastyczna, taka jak mozaika, może być doskonałym narzędziem do utrwalenia wizerunku tygrysa i jednocześnie angażowania dzieci w twórczy proces.
Cel: utrwalenie wizerunku tygrysa, ćwiczenie zdolności manualnych
Czas trwania: 60 minut
MATERIAŁY
- Szablon tygrysa (załącznik 1.1)
- Kolorowe czasopisma
- Klej
- Nożyczki
Przebieg zadania
Pracę można wykonać zarówno indywidualnie jak i grupowo. Wspólna praca zapewne będzie przebiegała dużo szybciej. Najpierw dzieci przy pomocy nauczyciela wyszukują w czasopismach obrazki w kolorach odcieni żółtego, pomarańczy, czerwonego oraz czarnego. Następnie w zależności od tego jakie chcemy stworzyć tło, dzieci wyszukują odpowiednie kolory w czasopiśmie – na przykład, zielony, jeśli chcemy, żeby nasz tygrys był na tle dżungli. W kolejnym kroku dzieci tną kolorowe zdjęcia na małe kwadraciki, około 1×1 cm. Dla młodszych dzieci można przygotować takie pocięte kawałki czasopisma zawczasu. Z załącznika (załącznik 1.1) możemy pobrać gotowy szablon tygrysa. Starsze dzieci mogą naszkicować głowę tygrysa samodzielnie. Przy pomocy kleju wyklejamy obraz kawałek po kawałku. Warto zaczynać w miejscach obrysów, a później stopniowo wypełniać mozaiką środek. Praca jest czasochłonna i wymaga dużo cierpliwości, ale efekt jest tego warty!
Post powstał w ramach projektu współfinansowanego ze środków Fundacji Veolia Polska oraz Deutsche Bundesstiftung Umwelt przy współpracy z Naturschutzzentrum Oberlausitzer Bergland.